bez słońca...

środek lata
ciemne chmury
niebo ciężkie i skłonne do płaczu
rano w kaloszach skoki w kałużach
popołudnie już w sandałach...

to 357 dzień projektu

mało słońca

jeszcze dużo pracy, ale...

już powiewa wiatr od morza

już czuć w powietrzu

jak fale biją o brzeg

jeszcze dłuższa chwila i wyruszymy w górę mapy...

tymczasem nie odkładamy odpoczynku

wytchnienia

złamania codziennej rutyny

na potem

na urlop

łapiemy lato teraz i tu

bez napięcia i z dziecięcą radością

odkrywamy nasze miejsca po raz kolejny na nowo...

nawet bez słońca się da...!

zaraz zacznie się mój ulubiony miesiąc

głębokie sierpniowe lato

ciepłe światło

długie popołudnia

rozciągnięta zapowiedź jesieni

zapowiedź zmian, które się już dzieją

zmieniamy się

ja i ludzie wokół mnie

czuję te zmiany

przez skórę

przez powieki

i boję się, ale nie cofam kroków już postawionych

oswajam ten lęk

wplątuję go w codzienność,

by się oswoił i nie paraliżował

by trwał ile chce, ale nie blokował

może ostrzegać, ale nie zdominuje wszystkiego!

nie czekam z utęsknieniem za nieuchwytnym

jestem tutaj,

bo tutaj jest mój świat i ja!

d.