łapiąc momenty...

wolna przestrzeń rozciąga się
zielenieje pod nogami
popołudniowy czas miesza się ze słońcem
biegają małe nogi po tych świeżych źdźbłach


przeskakują z tematu na temat
pomiędzy stokrotkami latają sznurówki


błyszczące fiołki schylają główki
bo znów nadbiegają


i rozsiewają ogrom energii
chwytają wszystko, co wpadnie w ręce
każda rzecz się nadaje
z każdego patyka da się zrobić coś do restauracji piaskownicowej
skosztujesz wszystkiego
płacisz zielonymi liśćmi

i za chwilę biegną w innym kierunku
po każdym potknięciu podnoszą się


otrzepują świeże siniaki
i z nowym kurzem na twarzy
wyskakują po tysiąc razy
w górę i w każdym innym kierunku
byle nie pozostać w bezruchu














i czasem tylko przysiądą
pogadają







i fruwają ze swoimi emocjami
a powroty do domu wydłużane w nieskończoność...


dzieciaki...
jeszcze wolne od świecących prostokątów
jeszcze pełne entuzjazmu
wolne i przepełnione swoimi radościami i smutkami
swoimi sprawami
i niech rozkwitają 
szeroko i bez zahamowań
razem z całym wiosennym rozbudzeniem!









d.



Komentarze

Popularne posty