zimno...

zimno na zewnątrz...
nie odstrasza mnie to
nie zaskakuje
czekałam na zimę, na konkrety
to w końcu mój urodzinowy miesiąc

dobrze mi w nim
wychodzę
zimno mroźnie
aparat w rękach
wystarczy...

pierwszy krok definiuje rytm

idę z tym rytmem

trochę uciekam od spraw, na które nie mam wpływu,

ale trudno mi odpuścić

ten rytm kroków pomaga złapać, chociaż cień dystansu

i jak tak idę

myślę czasem, że nic nie jest w stanie mnie zatrzymać

mogę poczekać, posłuchać

nawet przepuścić kogoś,

ale i tak w końcu pójdę tam, gdzie mnie ciągnie

bo to taki głos prosto spod żeber woła

i czekam na to wołanie

kiedyś nieświadomie, 

a dzisiaj już się siebie na tyle nauczyłam,

że wiem, że to moja droga mnie woła

i idę

i łapię swój rytm!

d.